آرزو

10/02/2009 در 9:44 ق.ظ. (ای کاش ها)

اگر دنیا به کام من بود:
با صدای امواج دریا و پرنده های وحشی از خواب بیدار می شدم
روزها لب ساحل قصر شنی درست می کردم و شب ها فانوس کاغذی
بادبادکی هوا می کردم و آواز می خواندم
بلند بلند می خندیدم
بلندگویی دستم می گرفتم و به هر کسی می رسیدم حرف دلم را می زدم
چراغ ها را هیچ وقت خاموش نمی کردم
در ها را نمی بستم: قفل نمی کردم
باران که می بارید به دنبال چتر نمی گشتم
کاری به فرداها نداشتم
از نمی توانم ها هراس نداشتم